Kimbilir
belki de ben onlardaki saf sevgiye aşığım…
 |
| İngiltere'deki meleklerim Claire ve Charlotte:))) |
2010 yılında 33 yaşımda İngiltere’ye engelli çocukların eğitim
gördüğü yatılı kalınan çiftlik okuluna http://www.pennine.org.uk/
gönüllü olarak gitmeye kara verdiğimde, İngiltere’de, İngiltere’den döndüğümde ve
en son tesadüfen haberdar olduğum 3. Down Sendrom yürüyüşünde de karşılaştığım
soru hep aynıydı: “Ailenizde engelli var mı? “Bu sevginizin, ilginizin ve
bilincinizin sebebi ondan mı?”
Bu soruyla en son 30 Eylül’de katıldığım yürüyüşte bir down
sendromlu miniğin annesi ile yaptığım sohbette karşılaştım. Hayır, cevabını
verdiğimde hanımefendinin gözlerindeki hayretin yanındaki hayranlığı ömrüm
boyunca unutmayacağım… Hayatımda herhangi engelli biri olmadan bu tarz
girişimlerde bulunmama çok şaşırmıştı. Öyleyse
sen bir meleksin dedi!
Ben melek
değilim!
Hayatımda en çok duyduğum müthiş onurlandırıcı kelimelerden
biri. Ancak son zamanlarda bu kelime beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben
sadece insanları özellikle çocukları ve yaşlıları tarif edemeyeceğim bir
sevgiyle seven normal bir insanım… Hele de down sendromlu, otistik, spastik ve
bir şekilde hayatını engellerle yaşamak zorunda kalanlarla onların yüzünü
gülümsetecek anlar paylaşmak ise paha biçilmez bir duygu… Melek olarak
ayrıştırılmak bazen beni korkutuyor. Dünyayı şeytanlar mı kaplıyor ki melek
olarak ayrımlaştırılıyoruz!!!
İnsanoğlu
yarı şeytan yarı melektir…
Evet, hiç kimse saf iyi, saf kötü olamaz… Yürüyüşe katılan tüm
özel çocuklar gibiler dışında tabii!!! Akıl denen şey de aslında burada devreye
giriyor… Akıl, içimizdeki şeytanı ya da meleği beslemek ve büyütmek için insan
oğluna verilmiş en kıymetli şeydir! Kullanabilme ehliyeti de tamamen kişinin
kendisine sunulmuş bir imtiyazdır.
İşte
cevabım…
Bana bu soruyu sık sık soranlara buradan cevap vermiş olayım…
Nedenini bilmiyorum… Ama özellikle down sendromlu çocuklar olmak üzere
dünyadaki tüm çocukları çok seviyorum… Kim bilir belki de ben onlardaki saf
sevgiye aşığım… Benim içimdeki sevgiyi saflaştırdıkları için de onlara
minnettarım… Ömrüm olduğunca da minik minik belki açıktan, belki gizli gizli tüm
çocukları mutlu edip o en değerli şeylerini minniş kalplerini çalmaya devam
edeceğim:)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder